The Hebrides/Fingal’s Cave

در مورد این قطعه

در بهار 1829 ، فلیکس مندلسون 20 ساله به انگلستان رفت تا تور سه ساله دوباره و دوباره اروپایی را آغاز کند. چنین سفرهایی برای فرزندان مرفه متداول بود (پدرش ثروت قابل توجهی در تجارت بانکی جمع آوری کرده بود) ، اما مندلسون یک بچه پولدار معمولی نبود. او قبلاً آثار برجسته ای مانند Opus 20 Octet و Overture رویای شب نیمه تابستان را سروده بود و نام او در محافل موسیقی در سراسر شمال اروپا شناخته شده بود. او وقت خود را برای حضور در لندن هدر نداد و موفقیت مهمی را در رهبری فیلارمونیک لندن در اولین سمفونی خود در ماه مه به دست آورد. در پایان ماه ژوئیه ، با پایان فصل کنسرت ، او به همراه دوستش کارل کلینگمن عازم ادینبورگ شد و در آنجا تصور کرد که سمفونی اسکاتلند دوازده سال بعد به پایان می رسد. یک هفته بعد ، در جزیره مول در هبریدهای داخلی در غرب سرزمین اصلی اسکاتلند ، او در نامه ای به منزل خود به برلین نوشت:

“برای اینکه شما متوجه شوید که هبریدها چقدر فوق العاده بر من تأثیر گذاشته اند ، موارد زیر در آنجا به ذهن من رسید.”

“زیر” واقعاً فوق العاده بود: 21 نوار در موسیقی پیانو ، با ارکستراسیون ، از آنچه ما اکنون به عنوان افتتاحیه The Hebrides می شناسیم. روز بعد ، او و کلینگمن با یک کشتی بخار به جزیره کوچک استافا رفتند تا یکی از جاذبه های توریستی بزرگ اروپا ، غار فینگال ، نوعی غارهای هایبرنی کارلسباد را ببینند. به گفته کلینگمن ، این سفر مندلسون را دچار بیماری دریایی کرد و با توجه به عدم ذکر آن در دفترچه راهنمای سفر مندلسون ، غار به مراتب کمتر از مناظر دیگر بر او تأثیر گذاشت.

همانطور که این موضوع ابتدایی یک نبوغ است ، اورتور به آسانی به دست نیامد. ظاهراً او حداقل دو نسخه را “تمام کرد” ، و در اواخر سال 1832 هنوز با آن مبارزه می کرد و به خواهرش نوشت که “روغن و مرغ دریایی و ماهی مرده” به اندازه کافی مزه نمی دهد.

اورتور یکی از بزرگترین موفقیت های او بود ، حتی اگر هیچ گاه در مورد نامگذاری آن توافق نشده باشد. به نظر می رسد ناشری نام “غار فینگال” را روی آن چسبانده است ، بدون شک زیرا غار فینگال به مراتب بیشتر از جزایر هبریدز شناخته شده بود (همانطور که “Grand Canyon Suite” جذابیت فروش بیشتری نسبت به “Northwest Arizona Suite” دارد) ، اما نتوانست به طور مستقیم به این مسئله برسد: در نشریه 1834 امتیاز برچسب “غار فنگال” و قسمت های “Hebrides” برچسب گذاری شده است.

این سردرگمی مهم نیست مگر به عنوان یک اشاره که ما نباید در محتوای بیش از حد به دنبال محتوای برنامه ای بیش از حد خاص باشیم. واضح است که دریا را تداعی می کند. در واقع ، هیچگاه آهنگساز صحنه ای به اندازه مندلسون در چند ثانیه ابتدایی تنظیم نکرده است ، با موضوع موج دار در تارهای پایینی که در مقابل نت های ویلن و باد چوبی در هوای دریا قرار گرفته است. مندلسون مضامین بیشتری را از آن نقوش باز در یک شبکه بدون درز می چرخاند ، سپس آنها را به صورت ساختار سونات در امتداد اولین حرکت سمفونی تبدیل می کند. پر از لمس های ماهرانه و تفاوت های ظریف است. شاید به یادماندنی ترین مورد موضوع دوم باشد ، که اولین بار در ویولنسل و فاگوت (هنگامی که موسیقی برای اولین بار از کلید اصلی مینور به د ماژور حرکت می کند) ظاهر می شود ، به عنوان یکی دیگر از موج های اقیانوس ، درست قبل از پایان دوباره ظاهر می شود کلارینتها ، در گذر از خاطره ای آرام و شگفت انگیز ، قبل از این که کار به موج طوفانی و پژواک دور ختم شود.